ایمپلنتهای دندانی
ایمپلنتهای دندانی مانند ریشه‌های مصنوعی از جنس تیتانیوم هستند و شکلی شبیه پیچ دارند. ایمپلنتها توسط جراحی و بیحسی موضعی داخل استخوان فک قرار داده می‌شوند سپس استخوان فک به آن‌ها متصل میشود. یک بخش رابط به نام اَباتمِنت روی هر ایمپلنت قرار می‌گیرد. پروتزها (روکش – بریج – دنچر) بر روی اَباتمِنت ها ساخته می شوند. پروتزها متناسب با دهان و دندان‌های خود شما ساخته می‌شوند و ظاهری مانند دندان‌های طبیعی دارند و مانند آن‌ها عمل می‌کنند.
ایمپلنتهای مدرن دندانی بیش از سی سال است که با موفقیت استفاده می‌شوند. هم‌اکنون ایمپلنتها بهترین گزینه برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند.
مراحل درمان ایمپلنت بستگی به نوع ایمپلنت و شرایط استخوان فک شما دارد. پس از جراحی و جایگذاری ایمپلنت، مدت زمانی لازم است تا استخوان فک کاملاً با ایمپلنت تطابق پیدا کند و ترمیم شود و این مدت زمان معمولاً چند ماه می باشد. ممکن است پیش از درمان ایمپلنت، استخوان فک شما نیاز به تقویت توسط پیوند استخوان داشته باشد. پس از پیوند استخوان چند ماه زمان لازم است تا استخوان جدید در ناحیه ساخته شود تا بتواند ایمپلنت را نگهداری کند. اگر تقویت استخوان به مقدار کم نیاز باشد، پیوند استخوان همزمان با جراحی ایمپلنت انجام میشود.
آمادگی برای درمان ایمپلنت
- دهان و دندان‌های شما به طور کامل معاینه می‌شوند که معمولاً این معاینه نیاز به رادیوگرافی سه‌بعدی مخصوص ایمپلنت (CBCT) دارد و گاهی نیز از فک‌های شما قالب تهیه میشود.
- سابقه‌ی پزشکی شما به طور دقیق بررسی میشود یعنی سابقه بیماری‌هایی که تا کنون داشته‌اید و داروهایی که مصرف کرده‌اید. اگر مشکلات قلبی خاص یا پروتزهای مفصلی دارید ممکن است پیش از جراحی ایمپلنت نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک داشته باشید.
- بر اساس شرایط شما، شرایط فکی، دندان‌های باقیمانده و تعداد دندان‌هایی که قرار است جایگزین شود، طرح درمانی مخصوص به شما پیشنهاد میشود.
موفقیت یا عدم موفقیت درمان ایمپلنت
اغلب درمانهای ایمپلنت موفقیت‌آمیز هستند. اما مانند سایر درمانهای دندانپزشکی ممکن است دچار مشکلاتی هم بشوند. برخی مشکلاتِ مربوط به ایمپلنت، قابل جبران و درمان هستند. شکست در درمان ایمپلنت یک اتفاق غیر معمول است اما اگر اتفاق بیفتد نیازی به نگرانی نیست.
مشکلات مربوط به ایمپلنتهای دندانی ممکن است به علتهای مختلف و در زمانهای مختلف رخ دهد.
ممکن است در مراحل اولیه درمان پس از جایگذاری ایمپلنت، استخوان فک بطور مناسب در اطراف ایمپلنت ترمیم نشود و نتواند به میزان کافی با ایمپلنت باند شود. در این موارد ایمپلنت با بیحسی خارج میشود. در صورت نیاز پیوند استخوان در ناحیه قرار داده می شود و حدود ۳ ماه بعد مجدد درمان ایمپلنت انجام میشود.
در برخی مواقع مشکلات پس از اتصال استخوان و حتی قرارگیری پروتز مناسب روی ایمپلنت رخ می دهد. شایعترین آن التهاب اطراف ایمپلنت است که مانند بیماری لثه به تدریج منجر به تخریب استخوان نگهدارنده ایمپلنت می شود. از سایر مشکلات، شکستن قطعات مختلف ایمپلنت است.
عدم رعایت بهداشت دندانها و ایمپلنتها، بیماری های لثه، براکسیسم(سایش غیر معمول دندانها)، تراکم پایین استخوان، درمانهای مربوط به سرطان، رادیوتراپی سر و گردن، برخی داروهای ضد افسردگی، دیابت کنترل نشده و کشیدن سیگار همه از عواملی هستند که ممکن است درمان ایمپلنت را در مراحل اولیه یا ثانویه دچار مشکل کنند.
مشکلات ایجاد شده اگر قابل درمان و جبران نباشند، ایمپلنت با بیحسی خارج میشود و بعد از چند ماه مجدد درمان ایمپلنت انجام می شود.
چگونه می‌توانید به درمان ایمپلنت کمک کنید؟
- رعایت خوب بهداشت دهان: دندان‌های طبیعی، مصنوعی، ایمپلنتها و لثه‌ها را به خوبی تمیز کنید. به ویژه برس‌های بین دندانی برای تمیزکردن اطراف ایمپلنتها مناسب هستند.
- در جلسات چکاپ و پیگیری که پس از درمان ایمپلنت برای شما تعیین میشود شرکت کنید.
- از عادات نامناسب مانند جویدن یخ و آب‌نبات و … و به طور کلی وارد آوردن فشار بیش از معمول بر ایمپلنتها خودداری کنید.
- اگر عادت به ساییدن دندانها دارید، حتماً با دندانپزشک خود برای درمان آن مشورت کنید.
- کشیدن سیگار را متوقف کنید.
- با مراجعه منظم به متخصصین پزشک، بیماری‌های سیستمیک و داروهای مصرفی خود را تحت کنترل داشته باشید.